Eskolako Bizipena (Jon Ander Bayon)

Ez dakit nondik hasi, hainbeste gauza, bizbipen, baititut kontatzeko. Ez daukat oroimen oso ona baina gogorazten naizen momentutik hasiko naiz urteak aurrera joanik gertaera interesgarriren bat gogoratu arte.

Nere lehenengo oroitzapenak HHkoak ziren. Baina hauek oso hurriak dira. Gogoratzen naniz patioan nengoela June Portillorekin nengoen eta bat- batean Unai Miranda, betidanik enfermizo itzura izan duena, honela oso argala hezurrak gorputz osotik nabaritzen zaizkiola. Ba bueno, bat-batean Unai etorri eta nire kontra tzokatu zen, txikia zenean gafak eramaten zituen, ba kolpearekin hahuek lurrera jauzi eta apurtu egin ziren. June eta Unai oso lagun minak ziren eta ez dakit errieta edo kulpa edo ez naiz orain oso ondo gogoratzen, ba June kulpa botatzen zidan, nire errua zela esanik eta horrela. Ez naiz oso ondo gogoratzen ze esaten zidan baina gogoratzen naiz triste eta konfundituta zentitu nintzela. Urte horiei buruz ez naiz asko gehiagotaz gogoratzen.

LHn ia gogoratzen naiz 1. mailan jostailuekin jolasten genuela klasean eta hauek pasilura ateratzen genituela bigarren mailakoei enbidia emateko, maila horretan jostailuak ia ez zeuzkatelako. Eran unas risas.

Baita gogoratzen naiz urte hoietan, LH urteetan neska bat gustatzen zitzaidala, 1.mailatik 6. mailararte uste dut. Baina ez dakit oso itxuzia izan behar nintzen bost alditan ezetz esan baizidan. Baina gogoratzen dut ondo pasatzen nuela, 5.mailara heldu arte. Urte hau ona izan zen baina hasieran niretzako infernua izan zen, ez bainuen ezer egiten eta gogoratzen dut 3 edo utzi nituela, baina pilak jarri nituen eta guztiak gainditu nituen azkenean.

6. mailan hile luzea utzi nuen, lehen rapao nindoan eta kurtsoko neska politenean fijatu nintzen. Lehen esan dudan bezala ez nuen ezer ligatzen eta neskak egiten zituzten “los guapos de clase” listetan azkena edo azkenaurrekoa nintzen beti. Bain 6.mailan lotsa kenduik eta hile luzearekin Jaione Anzolarekin ateratzen hasi nintzen. Ume bat nintzen eta ez nekien zer zen norbaitekin ateratzen egotea, baina hasiera bat izan zen, lotsa kentzen lagundu zidan.

DBHra pasatuz oso ondo gogoratzen dut Olaia Calvo ikastolara berri etorri zena. Nire klasera zijoean eta oso polita zen. Iadanik ez neukan lotsarik eta honekin ateratzen zaiatu nintzen baina ezetz esan zidan. Baina ia ez zen Alazne ezetz esaten zidan bezala pasatzen, berdin eman zidan ezetz esatea, eta lagun honak egin ginen.

3. mailara pasatuz gogoratzen naiz oso ondo pasatzen nuela nire lagunekin, beharbada nire eskolako urterik hoberena izan zen. Klase honetan U erara jesarrita geunden eta justu justu nire koadrilaren zati handi bat nire klasera zetorren eta guztiok U forma horren ezkina batean eserita geunden. Gogoratzen dut egun batean Andoni Dominguez (rubio con hojos azules, muy feo sino se las llevaria a todas) Alemana deitzen genion, eta hortik Nazi.ra pasatu zen bazilatzeko izen moduan. Bueno gauza da egun batean ez dakit ze tonteria esan zuen Mateko klasean, non oso ondo gogoratzen dut Mentxaka zegoela irakasle moduan, informatikako irakaslea zen eta urte horretan mate ematen hasi zen. Guri lehen infor ematen zigunez ez genion enserio hartzen eta bueno, horrelako klaseak ziren. Ba Andoni tontakeria bat bota zuen eta nik bezoa altza eta “Andoni choca” esan nion. Andoni saludo militar egin zidan besoal altzatuta neukalako, eta ez dakit, tontakeria bat izan zen baina uste dut nire bizitza osoan ez dudala egun horretan baino barre gehiagorik egin. Mentxaka bost edo minutu pasata haserretu egin zen, ezin baigenuen barre egiteari gelditu, eta si no os callais os mando a la calle esan zuen. Guztiok barrea aguantatzen saiatu ginen Nacho Berrocal, Andoni Dominguez, Peio Fernandez, Jon Ander Garcia, Gorka Alvarez eta ni. Ba bueno barrea aguantatzen saiatu ginen baina Jonan ez zuen aguantatu eta Mentxaka ezer esan gabe esan zuen PFFFFFFFFFFF ya me voy a la calle, ezin zuelako barrea aguantatu eta Mentxaka kalera botako ziolako barre egiten jarraituz gero. Egun on bat izan zen.